معرفی آزمون نئو

یکی از بحث برانگیز ترین و در عین حال جذاب ترین مفاهیمی که در روانشناسی وجود دارد اصطلاح شخصیت است . هدف  بنیادین مطالعه شخصیت و آزمون نئو ، فراهم آوردن درک معناداری از انسان در چهارچوب علم روان‌شناسی است .

آزمون شخصیت شناسی

آنچه مطالعه شخصیت را به عنوان یک علم مشخص میکند، فرایند تبدیل گمانه‌ها و تخیلات مربوط به فعالیت انسان به مفاهیمی است که می‌تواند به صورت تجربی مورد مطالعه قرار گیرد(هجل و زیگلر،1379/1992) در درباره مفهوم شخصیت معانی گوناگونی ارائه شده است اما در مورد تعاریف ارائه شده توافق کامل وجود ندارد نقطه طی بیش از ۱۰۰ سال گذشته ، بسیاری از مکاتب مطالعه کننده رفتار انسان در این مورد به توافق رسیده‌اند که مبانی شخصیت انسان را می توان در قالب چند اصطلاح محدود از صفات یا ویژگی های شخصیتی به بهترین نحو بیان کرد در این رویکرد می‌توان به وسیله توصیف میزان هر صفت در فرد برای همه افراد یک ابزار سنجش شخصیت ساخت اصطلاحاتی نظیر روانشناسی قوای ذهنی و منش و سرشت همه متعلق به این رویکرد کلی به شخصیت هستند

نحوه شکل گیری تست نئو

گرچه طبقه بندی ها مقوله بندی ها و ساختارهای مختلفی از شخصیت و عوامل تشکیل دهنده آن ارائه شده است اما بیشتر صاحب نظران و پژوهشگران رویکرد صفت را در شخصیت پذیرفته و آن را توسعه دادند (آلپورت،1961،کتل،1957،ایزنک،1970،مک کری و کاستا،1985)بر پایه این رویکرد مفهوم صفت رواترین واحد تحلیل شخصیت است که نشان می‌دهد چرا افراد از برخی جنبه ها مشابه و از برخی جنبه‌های دیگر با یکدیگر تفاوت دارند.به اعتقاد الپورت(1961) صفت ها  ماهیت های روانشناختی هستند که بسیاری از محرک ها و نیز بسیاری از پاسخ ها را هم ارز می‌سازد.

همچنین به اعتقاد وی صفت ها نسبتاً فراگیر و با دوام هستند، زیرا با یکپارچه کردن پاسخ ها برابر محرک های متعدد هماهنگی‌های گسترده‌ای در رفتار ایجاد می‌کند و شاخص‌های پایدارتر با دوام تر و فرا موقعیتی تر  را شرح می دهد. به اعتقاد نارایان و آنالاشکمی ظرافت الگوی شخصیت یک فرد حاصل به هم پیوستگی صفت‌های فرد است.صفت ها در واقع مصالح اصلی شخصیت را تشکیل می‌دهند.

پرسشنامه نئو در برگیرنده یک الگوی فرضی است که طی سالها پژوهش درباره ساختار شخصیت و برپایه ترکیبی از منطق و روش تحلیلی عاملی به دست آمده است. در واقع ساخت و تدوین آزمون نئو در دهه 1970 با شناسایی ابعاد روان رنجور خویی،برونگرایی و باز بودن نسبت به تجربه (گشودگی)آغاز گردید(حجم نمونه در این شناسایی 2000 نظامی مذکر را شامل می شد).بنابر این،نخستین نسخه آزمون نئو تنها شامل سه عامل روان رنجوری(n)،برونگرایی(E) و باز بودن نسبت به تجربه(گشودگی)،(O) بود،اما کاستا و مک کری(1985)بر اساس داده های پژوهشی خود دو عامل دیگر به نامهای مقبولیت(A)و با وجدان بودن(وظیفه شناسی)(C) را نیز تشخیص دادند و نخستین راهنمای پرسشنامه نئو را که شامل پنچ عامل اصلی،یعنی روان رنجور خویی،برونگرایی و پذیرا بودن نسبت به تجربه،مقبولیت و باوجدان بودن(وظیفه شناسی)می شد(کروسی فرشی،1381)

یک دیدگاه درباره

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *